《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
当你以为自己和电影中的贾玲一样拥有一个全知视角时，可能正是你要被这部电影深深催泪的时刻。电影最后，当另一个我压根就没有预料到的视角被打开的那个瞬间，我的眼泪就止不住了，真的太感人了。
金靖那句话是对的，“没有一个人能完整地从电影院里走出来！！！” 我已经很多年没有看哭了，我特喵刚在电影院里差点哭出驴叫！！！特别是那句，“我宝！”直接泪崩当场！！ 安利，疯狂安利 后劲有点大，特别是对于过年没有回家，然后跟老妈关系很好的小伙伴们，真的是太好哭了！！！
若要问《你好，李焕英》是「穿越剧」里的哪一种，我会答，是最简单粗暴的那一种。从电影角度来讲，这几乎是一把必输的烂牌。但贾玲的这套「愧疚」组合拳打得又准又狠——完全命中华夏儿女的泪腺和痛点。以至于，无论是投在「春节档」这个没有硝烟的战场上，还是扔到「女欲养而亲不待」这个语境下，都是「王炸」效果。我们随着这位「不成材」的女儿以脱离科学轨道的意淫大法绕了一大圈，最终发现，导演是在借能造梦的时光机分享了一个注定会碎的梦。如何与注定要「嫁人」的妈妈告别呢？答案想必是，一千个观众会有一千种方式。从「天要下雨」的角度来看，一个《亿万富翁》的私事儿就这样顺其自然地成了大家的私事儿。试问，面对父母的养育之恩谁不是带着亏欠的呢？面对这笔根本无法还清的债，希望我们不是只有「以泪洗面」后「掏钱买单」这一种补偿方式。
最感动的，不是我对你做的事，而是我对你做的事，你都明了。
很温暖。导演能力一般，但感情无比真挚。我几乎觉得这并不是在演戏，而是完全打开式的在分享自己。看到贾玲在电影里失控般哭泣，我无法不流泪，热泪盈眶。
我讨厌煽情喜剧！即使再感人 流泪会有种被“打亲情牌”而被占便宜的感觉
8.3分绝对是太不正常了。《李焕英》你不能说它差，但也绝对称不上好，只是前些年综艺大电影版的变形罢了。主题选择了“子欲养而亲不在”，表达上却仅限于一味的情感宣泄，里面其实你很难找出一个完整鲜活的角色，母、女也只是传统文化几千年来堆砌出来的固定形象，除了伟大和孝顺找不到更多的形容词。
我又回来了，改一星了。什么鬼剧情什么烂演技，这玩意有脸刷8分？？？？？恰烂钱？？？
谁不想去父母年轻的那个时候看看呢？！老生常谈的故事，司空见惯的段落，有些笑点，有些泪点，但大部分是挺无趣的。放在春节档里，倒是有挺好的宣传口（带着父母等等）来吸引观众入场。
靠，傻逼了!把9：25开场的李焕英看成10：25。唐探结束就换厅，纳闷就错过1分钟，怎么情感情绪就完全不明白了。煽情高潮我还以为是贾玲作为新人导演的实验手段，把尾声挪中段，没想到真是结局啊！估计不会再看一次，那么为了对只看了不到一半的导演处女作保持善意和片面公平，四星吧
“妈，你怎么那么爱笑啊。”
从第一秒妈妈出现就开始哭了，足够简单也足够真诚，好羡慕贾玲，有这样纪念母亲的才华和方式
感情上到位了，可以理解子欲养而亲不待的心情。
不是我拉男女对立啊。当屏幕上出现 “贾玲 执导”字样的时候，就比起那些拍了几个直男癌片子就写“××× 导演作品”的，要真诚多了。
我未来的女儿，我就让她健康快乐就行了。
为什么表妹撕了你刚拿到的结婚证你都不生气。因为那是你女儿啊。
本片由UCLA成人教育冠名播出——学小品电影舞台剧电影就认准UCLA
好好演小品、搞百变大咖秀，不好嘛！
（另外建议陈思诚来学习一下什么是母爱，学习一下人家最后半小时是怎么升华怎么反转的。）
这破烂电影能成为中国电影史票房第二，是中国电影人，乃至世界电影人的耻辱。煽情、刻意、莫名其妙，什么感动，老子只想笑。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
